สมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี สยามกับฝรั่งเศสมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันตลอดรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ทั้งในด้านการค้า ศาสนาและการทูต โดยมีคอนสแตนติน ฟอลคอน หรือเจ้าพระยาวิไชยเยนทร์ เป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญ แต่เมื่อสิ้นสุดรัชกาล สมเด็จพระเพทราชาไม่มีพระราชประสงค์ที่จะสานต่อ ความสัมพันธ์จึงสิ้นสุดลง สมัยกรุงรัตนโกสินทร์ ฝรั่งเศสกับมาฟื้นฟูความสัมพันธ์อีกครั้งในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่ความสัมพันธ์ไม่ได้ราบรื่น สยามต้องสูญเสียเขมรซึ่งเป็นประเทศราชของสยามให้ฝรั่งเศส ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ฝรั่งเศสต้องการลาวซึ่งเป็นเมืองขึ้นของสยาม จนเกิดวิกฤตการณ์ ร.ศ. ๑๑๒ ผลตามมาคือสยามต้องสละดินแดนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงและเกาะต่าง ๆ ตั้งแต่ภาคเหนือของลาวไปจนถึงพรมแดนเขมร เสียค่าปฏิกรรมสงคราม อีกทั้งฝรั่งเศสยังยึดจันทบุรีไว้เป็นประกัน แต่ปัญหาต่าง ๆ ได้รับการแก้ไขจนลุล่วงไปด้วยดีด้วยพระปรีชาสามารถของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เกิดสงครามโลกครั้งที่ ๑ ฝรั่งเศสซึ่งเป็นฝ่ายสัมพันธมิตรขอให้รัฐบาลไทยจัดกองทหารไปร่วมรบเคียงข้างกับฝ่ายสัมพันธมิตร และส่งเรือมาลำเลียงกำลังพลจากไทยไปร่วมทำสงครามถึงเมืองมาร์แซลล์ ประเทศฝรั่งเศส รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล เกิดสงครามโลกครั้งที่ ๒ ไทยประกาศนโยบายเป็นกลางถือโอกาสเจรจาเรียกร้องดินแดนที่เคยเสียให้ฝรั่งเศสกลับคืนมา แต่ฝรั่งเศสไม่ประสงค์จะคืนให้ เกิดการสู้รบระหว่างกองเรือลาดตระเวนไทยและเรือรบของฝรั่งเศสที่เรียกว่า การรบที่เกาะช้าง หลังการรบไทยดินแดนคืนมาชั่วคราว แต่ต้องคืนกลับให้ฝรั่งเศสซึ่งเป็นฝ่ายพันธมิตรและฝ่ายชนะสงคราม